Με τη λέ­ξη «ε­ξω­γή­ι­νοι» εν­νο­ούνται όν­τα που έ­χουν λο­γι­κή, σκέ­ψη και αν­τί­λη­ψη, έ­στω και αν εί­ναι λί­γο ή πο­λύ δι­α­φο­ρε­τι­κά α­πό τους αν­θρώ­πους στην εμ­φά­νι­σή τους. Το ε­ρώ­τη­μα λοι­πόν εί­ναι, ε­άν υ­πάρ­χουν τέ­τοι­α όν­τα μέ­σα στο σύμ­παν.

      Κα­τ’ αρ­χάς πρέ­πει να λά­βου­με υ­πό­ψη, ό­τι το σύμ­παν εί­ναι ά­πει­ρο. Υ­πάρ­χουν ε­κα­τομ­μύ­ρια γα­λα­ξί­ες με δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια πλα­νη­τι­κά συ­στή­μα­τα, στα ο­ποί­α ε­πι­κρα­τούν πο­λύ δι­α­φο­ρε­τι­κές συν­θή­κες. Ε­πο­μέ­νως εί­ναι α­δύ­να­τον να μά­θου­με με την ε­πι­στη­μο­νι­κή έ­ρευ­να ε­άν υ­πάρ­χουν ε­ξω­γή­ι­νοι ή ό­χι. Οι σχε­τι­κές θε­ω­ρί­ες βα­σί­ζον­ται σε στα­τι­στι­κές υ­πο­θέ­σεις, δη­λα­δή υ­πο­λο­γί­ζουν πό­σο εί­ναι το πο­σο­στό των πλα­νη­τών στους ο­ποί­ους είναι πιθανό να υ­πάρ­χουν συν­θή­κες πα­ρό­μοι­ες με τη Γη, ό­που θα μπο­ρού­σαν να α­να­πτυ­χθούν δι­ά­φο­ρα εί­δη ζω­ής.

      Οι θε­ω­ρί­ες αυ­τές εί­ναι κα­θα­ρά υ­πο­θε­τι­κές και δεν έ­χουν κά­ποι­α θε­τι­κή βά­ση. Λό­γω, λοι­πόν, της α­δυ­να­μί­ας των αν­θρώ­πων να μά­θουν τι συμ­βαί­νει σε ο­λό­κλη­ρο το σύμ­παν, έ­χουν δώ­σει την α­πάν­τη­ση οι Ου­ρά­νιοι Δι­δά­σκα­λοι, οι ο­ποί­οι έ­χουν αποκαλύψει ό­τι αν­θρώ­πι­να όν­τα υ­πάρ­χουν μό­νον στη Γη. Στους άλ­λους α­στέ­ρες μέ­σα στο σύμ­παν υ­πάρ­χουν άλ­λου εί­δους όν­τα, πο­λύ δι­α­φο­ρε­τι­κά και α­δι­α­νό­η­τα στην αν­θρώ­πι­νη φαν­τα­σί­α, τα ο­ποί­α έ­χουν άλ­λους προ­ο­ρι­σμούς.

      Ο άν­θρω­πος εί­ναι το τε­λει­ό­τε­ρο ον της Δη­μι­ουρ­γί­ας, αλ­λά έ­χει την α­νάγ­κη πνευ­μα­τι­κής ε­πε­ξερ­γα­σί­ας για την τε­λει­ο­ποί­η­σή του. Μοιά­ζει σαν έ­να α­κα­τέρ­γα­στο δι­α­μάν­τι, το ο­ποί­ο πρέ­πει να υ­πο­στεί τη σκλη­ρή κα­τερ­γα­σί­α του, για να α­να­δει­χθεί η λαμ­πρό­τη­τά του. Και η κα­τερ­γα­σί­α των αν­θρώ­πων, δηλαδή, η ηθική και πνευματική τους καλλιέργεια, γί­νε­ται α­πο­κλει­στι­κά στον πλα­νή­τη αυ­τόν που ζού­με, ό­που οι συν­θή­κες εί­ναι ι­δα­νι­κές α­πό κά­θε πλευ­ρά για τη συν­τή­ρη­ση και τη δι­α­βί­ω­σή μας.

       Ε­πο­μέ­νως σε ο­λό­κλη­ρο το σύμ­παν δεν υ­πάρ­χουν άλ­λα αν­θρώ­πι­να όν­τα, α­κρι­βώς για­τί δεν έ­χουν δη­μι­ουρ­γη­θεί σε άλ­λους πλα­νή­τες τέ­τοι­α όν­τα.

      Οι θε­ω­ρί­ες για τη με­τεγ­κα­τά­στα­ση των αν­θρώ­πων σε άλ­λους πλα­νή­τες εί­ναι ε­πί­σης φαν­τα­στι­κές. Με­ρι­κοί κά­νουν λό­γο για τον γει­το­νι­κό μας πλα­νή­τη, τον Ά­ρη. Οι Ου­ρά­νιοι Δι­δά­σκα­λοι έ­χουν το­νί­σει, ό­τι οι συν­θή­κες στον Ά­ρη δεν εί­ναι κα­τάλ­λη­λες για τον αν­θρώ­πι­νο ορ­γα­νι­σμό. Ε­κεί υ­πάρ­χουν εκτάσεις με πολύ μεγάλη βλά­στη­ση φυ­τών, αλ­λά δεν υ­πάρ­χουν ζώ­α. Ε­πο­μέ­νως οι άν­θρω­ποι, οι ο­ποί­οι α­πό βι­ο­λο­γι­κή πλευ­ρά α­νή­κουν στο Ζω­ι­κό Βα­σί­λει­ο, δεν θα μπο­ρού­σαν να ζή­σουν ε­κεί.

      Συνήθως, οι ε­πι­στή­μο­νες έ­χουν την εν­τύ­πω­ση, ό­τι μό­νον αυ­τοί μπο­ρούν να α­πο­φαί­νον­ται για τα πάν­τα, έ­στω και με υ­πο­θε­τι­κές θε­ω­ρί­ες. Η ε­πι­στή­μη α­σχο­λεί­ται α­πο­κλει­στι­κά και μό­νον με τους νόμους που διέπουν την ύλη. Ε­πο­μέ­νως δεν έ­χει αρ­μο­δι­ό­τη­τα να δι­α­τυ­πώ­νει σκέ­ψεις και συμ­πε­ρά­σμα­τα σε ζη­τή­μα­τα που δεν σχε­τί­ζον­ται με την ύ­λη, όπως είναι οι πνευματικές οντότητες.

      Οι επιστήμονες κα­τόρ­θω­σαν, με πολ­λούς κό­πους και ά­πει­ρα έ­ξο­δα, να φθά­σουν μέ­χρι τη Σε­λή­νη. Δε­χό­μα­στε ό­τι αυ­τό έ­γι­νε, ά­σχε­τα αν αμ­φι­σβη­τεί­ται α­πό κάποιους. Ό­μως, α­πό τό­τε άρ­χι­σαν να μι­λά­νε θρι­αμ­βευ­τι­κά για την «κα­τά­κτη­ση του Δι­α­στή­μα­τος»! Δη­λα­δή, το γε­γο­νός ό­τι έ­κα­ναν έ­να βή­μα μέ­χρι τη Σε­λή­νη, ση­μαί­νει ό­τι κα­τέ­κτη­σαν το ά­πει­ρο και χα­ώ­δες δι­ά­στη­μα, το ο­ποί­ο ε­κτεί­νε­ται σε δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια έ­τη φω­τός. Αυ­τή η υ­πε­ρο­πτι­κή φαν­τα­σί­α υ­περ­βαί­νει κά­θε λο­γι­κό μέ­τρο.

      Ε­πα­να­λαμ­βά­νου­με, ό­τι οι άν­θρω­ποι εί­ναι εν­σαρ­κω­μέ­νες ψυ­χο-πνευ­μα­τι­κές ον­τό­τη­τες, με σκο­πό την ε­σω­τε­ρι­κή τους καλ­λι­έρ­γεια. Γι’ αυ­τόν τον σκο­πό δη­μι­ουρ­γή­θη­κε ο μο­να­δι­κός μέ­σα στο Σύμ­παν πλα­νή­της της Γης.

      Ε­άν λοι­πόν φρον­τί­ζου­με να δι­α­τη­ρού­με σε κα­λή κα­τά­στα­ση τον πλα­νή­τη μας, δι­ευ­κο­λύ­νου­με ό­χι μό­νο την ά­νε­τη δι­α­βί­ω­ση της αν­θρω­πό­τη­τος αλ­λά και τη δι­κή μας καλ­λι­έρ­γεια και ε­ξέ­λι­ξη.

      Ευχαριστώ. 

Βιβλιογραφία:

Ο Πνευματισμός και ο Σύγχρονος Άνθρωπος  

www.dmakrygiannis.gr  

www.divinelight.org.gr