Τα σώματα των ανθρώπων είναι βιολογικοί μηχανισμοί, εξαιρετικά πολύπλοκοι. Οι μηχανισμοί αυτοί πολλές φορές κατά τη λειτουργία τους παθαίνουν βλάβες, και οι βλάβες αυτές αποκαλούνται ασθένειες.

      Οι μηχανισμοί των σωμάτων, ως καθαροί μηχανισμοί, είναι τελειότατοι, διότι έχουν κατασκευαστεί από τις Θείες Δυνάμεις. Επομένως η κακή λειτουργία τους δεν οφείλεται σε ελάττωμα στην κατασκευή τους, αλλά σε κακούς χειρισμούς.

      Και ποιος είναι εκείνος που χειρίζεται τον μηχανισμό του σώματος;

      Είναι η ψυχοπνευματική οντότητα, η οποία κατοικεί μέσα στο σώμα, από τη στιγμή της γέννησης μέχρι τη στιγμή του θανάτου.

      Η οντότητα αυτή, όπως έχουμε εξηγήσει, συνίσταται από δύο στοιχεία: την ψυχή και το πνεύμα. Η μεν ψυχή αποτελεί την κινητήρια δύναμη του μηχανισμού, όπως η ηλεκτρική ενέργεια σε μια συσκευή, το δε πνεύμα είναι ο οδηγός του μηχανισμού, που τον κατευθύνει προς τα εκεί που αποφασίζει.

      Η ψυχή, ως θεϊκή ουσία, δεν είναι δυνατόν να παρουσιάζει οποιαδήποτε βλάβη, ούτε να διαπράττει λάθη. Το πνεύμα, όμως, επειδή υπόκειται στις αντίθετες δυνάμεις του καλού και του κακού, πολλές φορές διαπράττει μικρά ή μεγάλα σφάλματα, τα οποία έχουν αντίκτυπο στις λειτουργίες του σώματος.

      Η ψυχή είναι διάχυτη σε ολόκληρο το σώμα και τροφοδοτεί με ενέργεια μέχρι και το τελευταίο κύτταρο του σώματος. Το πνεύμα όμως εδρεύει στον εγκέφαλο της οντότητος και από εκεί κατευθύνει όλες τις λειτουργίες του σώματος. Όταν λοιπόν το πνεύμα ενεργεί σωστά, τότε η λειτουργία του σώματος είναι ομαλή και αρμονική. Όταν όμως κάνει λανθασμένες κινήσεις, αυτές έχουν αντίκτυπο και σε κάποια από τις πολύπλοκες λειτουργίες του σώματος. Έτσι δημιουργούνται εστίες ανωμαλιών, οι οποίες μπορεί να επεκταθούν και να εκδηλωθούν ως μικρές ή μεγάλες ασθένειες.

      Επομένως ο βασικός υπεύθυνος για την εμφάνιση των ασθενειών στον άνθρωπο είναι το πνεύμα του, όταν ξεφεύγει από τη σωστή λειτουργία του. Τέτοιες παρεκλίσεις του πνεύματος είναι οι στενοχώριες, οι υλικές επιθυμίες, οι κακές σκέψεις, οι λανθασμένες αποφάσεις, το μίσος εναντίον άλλων ανθρώπων κ.λπ. Όλα αυτά έχουν την αντανάκλασή τους σε κάποιο ευπαθές σημείο του βιολογικού μηχανισμού του σώματος, οπότε επακολουθεί η εμφάνιση ασθενειών.

      Εάν λοιπόν το πνεύμα του ανθρώπου λειτουργούσε σωστά και απέφευγε τις σωματικές και πνευματικές καταχρήσεις από τη νεαρή του ηλικία, τότε δεν θα έπασχε από καμία ασθένεια.

      Υπάρχουν όμως και εκείνοι που πάσχουν εκ γενετής από κάποια ασθένεια ή σωματικό ελάττωμα. Οι περιπτώσεις αυτές υπάγονται στην ανάγκη της εξιλέωσης από προηγούμενα αμαρτήματα της οντότητος και αποτελούν ένα διαφορετικό κεφάλαιο του όλου θέματος.

      Επίσης οι λεγόμενες «ψυχικές ασθένειες» στην πραγματικότητα είναι ασθένειες του πνεύματος, ή οφείλονται σε κάποια ελαττωματική λειτουργία του εγκεφάλου, ο οποίος όπως είπαμε είναι η έδρα του πνεύματος.

      Όπως λοιπόν οι ασθένειες δημιουργούνται από το πνεύμα, έτσι μπορούν και να θεραπευθούν κατά κάποιον τρόπο αυτόματα ή «θαυματουργικά», εάν το πνεύμα επανέλθει στην κανονική λειτουργία του. Τέτοιες περιπτώσεις είναι σπάνιες, αλλά συμβαίνουν και επιβεβαιώνουν τα όσα αναφέραμε για τις επιδράσεις του πνεύματος επάνω στο σώμα.

      Βεβαίως το όλο θέμα είναι πολύπλοκο. Εδώ εξετάσαμε μόνο κάποιες βασικές πτυχές του.

Ευ­χα­ρι­στώ.

Βιβλιογραφία:

Ο Πνευματισμός και ο Σύγχρονος Άνθρωπος  

www.dmakrygiannis.gr  

www.divinelight.org.gr