Μεταφυσικές Αναζητήσεις
Στα κείμενα αυτά, ο συγγραφέας Δημήτριος Η. Μακρυγιάννης καταθέτει τις επιστημονικές και φιλοσοφικές απόψεις του για τα φυσικά ή μεταφυσικά ερωτήματα και προβλήματα, που αναδύονται σε κάθε σημαντική πρόοδο των επιστημών.

Όπως έχομε εξηγήσει, κατά την μετενσάρκωση, η ψυχοπνευματική οντότητα κατέρχεται και «εγκλωβίζεται» μέσα στον υλικό μηχανισμό ενός σώματος. Άρα, η προσωπικότητά της δεν υφίσταται καμία μεταβολή, παρά μόνον το ότι αναγκάζεται να κινείται σε πολύ περιορισμένο χώρο.
Εκείνο που αλλάζει φαινομενικά, είναι οι εξωτερικές εκδηλώσεις της και η συμπεριφορά της έναντι των άλλων ανθρώπων, αλλά και του κοινωνικού της περιβάλλοντος. Και για να γίνει πιο κατανοητό αυτό το θέμα, παρομοιάζουμε τις διάφορες ενσαρκώσεις με τους ρόλους που καλείται να παίξει ένας ηθοποιός κατά την διάρκεια της καριέρας του. Οι ρόλοι αλλάζουν αλλά ο ηθοποιός παραμένει ο ίδιος.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τον ηθοποιό Λάμπρο Κωνσταντάρα. Σε διάφορους ρόλους του ήταν Υπουργός, αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, καπετάνιος ναυαγός, πλούσιος γλεντζές, επιχειρηματίας, αγρότης, τρελός από το κέρδος λαχείου, μετανάστης στην Αφρική κ.λπ.
Σε όλες αυτές τις ταινίες ήταν κάτι διαφορετικό, αλλά μόνον από εξωτερικής πλευράς. Από την άποψη της ουσίας εξακολουθούσε να είναι πάντοτε ο ίδιος ακριβώς άνθρωπος. Σε κάθε ρόλο του είχε και ένα διαφορετικό όνομα, αλλά το πραγματικό του όνομα ήταν εκείνο που είχε ως ηθοποιός, δηλ. Λάμπρος Κωνσταντάρας.
Το ίδιο συμβαίνει και με όλους τους ανθρώπους. Σε κάθε ενσάρκωσή μας αλλάζει μόνον η εξωτερική μας εμφάνιση, αλλά η προσωπικότητα καθ’ εαυτή παραμένει αμετάβλητη. Δηλαδή, κάθε ενσάρκωση είναι και ένας ρόλος που καλούμαστε να παίξουμε ή μάλλον να τον φέρουμε σε πέρας, χωρίς να γνωρίζουμε, ή μάλλον χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι αυτός είναι απλά ένας ρόλος, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με την καθ’ εαυτή υπόστασή μας.
Όπως είπαμε και σε προηγούμενο κείμενό μας (αρ. 7) το πρόγραμμα της ζωής μας καταρτίζεται πριν από την ενσάρκωσή μας, με την βοήθεια και καθοδήγηση των Ουρανίων Διδασκάλων. Είναι δε πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε, ότι η κάθε οντότητα αποδέχεται πλήρως και συμφωνεί με όλες τις φάσεις αυτού του προγράμματος.
Άλλωστε, δεν θα μπορούσε να υπάρξει εξαναγκαστική επιβολή οποιασδήποτε καταστάσεως, διότι η ελεύθερη βούληση αποτελεί τον θεμελιώδη κανόνα της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Δεν θα ήταν δυνατόν να συντελεστεί πραγματική και ουσιαστική εξέλιξη μιας οντότητος η οποία δεν θα ενεργούσε με ελεύθερη βούληση.
Είπαμε όμως, ότι κατά την γήινη διαδρομή του ο άνθρωπος μπορεί να διαπράξει και κινήσεις οι οποίες δεν υπάγονται στα πλαίσια του προκαθορισμένου προγράμματος, ακριβώς επειδή εξακολουθεί να υφίσταται η ελεύθερη βούληση. Οι κινήσεις αυτές μπορεί να τον οδηγήσουν σε άλλες καταστάσεις, οι οποίες συνήθως είναι επώδυνες ή βλαπτικές για τον άνθρωπο, διότι ξέφυγαν από τα πλαίσια της σωστής πορείας του.
Συνεπώς όλα τα προβλήματα, ασθένειες, δυσχέρειες, ατυχήματα κ.λπ., που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι έχουν δύο αιτιολογίες: α) Υπήρχαν ως εικόνες στο πρόγραμμα της ζωής τους και εμφανίστηκαν επειδή ακολούθησαν την συγκεκριμένη διαδρομή. Και β) προέκυψαν από λανθασμένες κινήσεις των ιδίων, λόγω εκφυγής από τις διαδρομές του προγράμματος.
Επειδή ως γήινοι άνθρωποι δεν γνωρίζουμε το πεπρωμένο μας (όπως εξηγήθηκε στο κείμενο αρ. 7), δεν είναι δυνατόν να αντιληφθούμε ποια από τις δύο αιτιολογίες ισχύει σε κάθε περίπτωση. Γι’ αυτό πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με σθένος και αισιοδοξία, προσπαθώντας να διορθώνουμε τα λάθη μας, με την βεβαιότητα ότι όλα όσα μας συμβαίνουν γίνονται για το καλό μας.
Βιβλιογραφία:
Ο Πνευματισμός και ο Σύγχρονος Άνθρωπος
www.dmakrygiannis.gr
www.divinelight.org.gr