Η βασκανία είναι το λεγόμενο «κακό μάτι». Λέγεται έτσι επειδή ο λαός έχει παρατηρήσει ότι οφείλεται σε ακτινοβολίες εκπεμπόμενες από τους οφθαλμούς. Αυτό είναι σωστό, αλλά η ολοκληρωμένη εξήγηση του φαινομένου ανάγεται σε βαθύτερα αίτια.

     Τα άτομα που έχουν την ιδιότητα να «ματιάζουν» είναι σχετικώς λίγα. Αυτή η κακή επίδρασή τους προέρχεται από τον εσωτερικό κόσμο τους, όπου εμφωλεύει ένας κρυφός κλάδος της κακίας, δηλαδή η ζηλοφθονία. Όταν λοιπόν ένας άνθρωπος βλέπει κάποιους άλλους να έχουν αγαθά τα οποία στερείται ο ίδιος, αναπτύσσεται στο πνεύμα του η έντονη επιθυμία της απόκτησής τους, αλλά και ο φθόνος εναντίον εκείνων που τα απολαμβάνουν.

     Αυτή η ζηλοφθονία καλλιεργεί μέσα στο πνεύμα του ατόμου την ισχύ της κακίας, η οποία δημιουργεί ένα είδος καταστρεπτικού ρεύματος, που εκτοξεύεται δια μέσου των οφθαλμών προς τον στόχο του. Αυτό είναι η βασκανία.

     Είναι γνωστό όμως ότι η λειτουργία του πνεύματος τροφοδοτείται από την ψυχή, διότι το ίδιο το πνεύμα δεν έχει δικές του δυνάμεις. Άρα, και στην περίπτωση της βασκανίας, η πηγή των κακών ακτινοβολιών είναι η ψυχή, χωρίς φυσικά η ψυχή να είναι κακή, αφού η κακία εδρεύει μόνον στο πνεύμα. Πάντως, για τον λόγο αυτόν, η βασκανία λέγεται και ψυχοβολία.

      Η καταστρεπτική δύναμη της βασκανίας ή ψυχοβολίας μπορεί να επιδράσει τόσο σε ανθρώπους, όσο και σε ζώα ή φυτά ή ακόμη και σε αντικείμενα. Δεν επηρεάζεται από τις αποστάσεις, διότι βρίσκει άμεσα τον στόχο της, ανάλογα με την κατεύθυνση που στρέφεται το πνεύμα του ζηλόφθονου.

      Η ισχύς της ψυχοβολίας έχει διαβαθμίσεις. Διακυμαίνεται από απλά και δυσάρεστα συμβάντα (πτώσεις ανθρώπων, αδιαθεσία, θραύσεις αντικειμένων, αποτυχία σε κάποια ενέργεια κ.λπ.), και μπορεί να φθάσει μέχρι τον θάνατο.

      Οι απλές περιπτώσεις βασκανίας υπάγονται στα μικρο-ελαττώματα των ανθρώπων. Όταν όμως κάποιοι άνθρωποι έχουν μέσα τους έντονη την κακή δύναμη της ζηλοφθονίας, τούτο αποτελεί ένα μυστήριο, στο οποίο οι Ουράνιοι Διδάσκαλοι έχουν δώσει την εξήγηση.

      Οι άνθρωποι αυτοί, σε προηγούμενη ζωή τους είχαν διαπράξει εγκλήματα χωρίς οίκτο για τα θύματά τους.  Στον Πνευματικό Κόσμο τιμωρήθηκαν, αλλά η συνείδησή τους δεν καθάρισε εντελώς από τις εικόνες των κακών πράξεων. Όταν λοιπόν ενσαρκώθηκαν πάλι στη Γη για να εξιλεωθούν, το κακό έμεινε κρυμμένο στο υποσυνείδητό τους και από εκεί επιδρά στο πνεύμα, ώστε ο άνθρωπος να οδηγείται σε νέες κακές πράξεις. Γι’ αυτό η ζηλοφθονία θεωρείται ως ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα.

      Οι ζηλόφθονες άνθρωποι δεν τιμωρούνται από τους ανθρώπινους νόμους, διότι τα κακά που προκαλούν δεν υπάγονται στη γήινη νομοθεσία. Όμως στον Πνευματικό Κόσμο αποκαλύπτονται τα πάντα, οπότε οι ένοχοι τιμωρούνται αυστηρότατα. Όμως όσο βρίσκονται ακόμη στη ζωή, μπορούν να καθοδηγούνται με ήπιο τρόπο, ώστε να συναισθανθούν το βάρος της μελλοντικής τιμωρίας τους και να φροντίσουν να απαλλαγούν συνειδητά από το πάθος τους, με την προσευχή και την καλλιέργεια της πίστης.

      Η απομάκρυνση της κακής ενέργειας της βασκανίας (το λεγόμενο «ξεμάτιασμα») γίνεται με διάφορους τρόπους, στους οποίους βασικός παράγων είναι η επίκληση των Θείων Δυνάμεων. Ένας συνηθισμένος τρόπος είναι με σταγόνες λαδιού, που ρίχνονται στο νερό μετά από την κατάλληλη προσευχή. Μια σταγόνα λαδιού μέσα στο νερό, κανονικά μένει σε ένα σημείο. Όταν όμως υπάρχει βασκανία, η σταγόνα διασπάται και απλώνεται στην επιφάνεια του νερού. Μια σταγόνα λαδιού μπορεί να απλωθεί στη μισή επιφάνεια ενός πιάτου. Και η διάσπαση της σταγόνας επιφέρει, κατά μυστηριακό τρόπο, και την διάσπαση της ενέργειας της βασκανίας.

      Αυτό το φυσικό φαινόμενο είναι μια απτή απόδειξη ότι η βασκανία δεν είναι κάτι φανταστικό, αλλά συνίσταται σε μια κακή πνευματική ενέργεια, η οποία έχει μικρές ή μεγάλες φυσικές επιδράσεις.

Βιβλιογραφία:

Ο Πνευματισμός και ο Σύγχρονος Άνθρωπος
www.divinelight.org.gr