Α­κο­λου­θεί το κε­φά­λαι­ο με τα τεκ­μή­ρια α­πό την Αρ­χαί­α Ελ­λά­δα. Τα δι­α­λαμ­βα­νό­με­να θέ­μα­τα θα μπο­ρού­σαν να εί­ναι πο­λύ με­γα­λύ­τε­ρα σε έ­κτα­ση, αλ­λά μέ­σα στα πλαί­σια της συμ­με­τρί­ας του βι­βλί­ου πε­ρι­ο­ρι­στή­κα­με στα πιο α­πα­ραί­τη­τα. Η Ελ­λά­δα έ­δω­σε το φως της γνώ­σης, και το φως αυ­τό δεν ή­ταν ό­πως τα γή­ϊ­να μι­κρής διά­ρκειας η­μί­φω­τα, αλ­λά ου­ρά­νιος ή­λιος, ο ο­ποί­ος ε­ξα­κο­λου­θεί μέ­χρι σή­με­ρα να φω­τί­ζει την αν­θρω­πό­τη­τα, πα­ρά τα τε­χνη­τά νέ­φη που κα­τά και­ρούς σκιά­ζουν την λάμ­ψη του. Και ο ου­ρά­νιος αυ­τός ή­λιος δεν θα μπο­ρού­σε να δη­μι­ουρ­γη­θεί, ε­άν δεν ε­τρο­φο­δο­τεί­το α­πό την αι­ώ­νια πη­γή της θε­ϊ­κής γνώ­σης.

Α­κο­λου­θούν τα 4 κε­φά­λαι­α με τί­τλους: «Πα­λαι­ά Δι­α­θή­κη», «Και­νή Δι­α­θή­κη», «Αρ­χι­κός Χρι­στι­α­νι­σμός», και «Πα­τέ­ρες της Εκ­κλη­σί­ας».

Κα­θέ­να ε­ξε­τά­ζει τις μορ­φές και εκ­φάν­σεις του πνευ­μα­τι­σμού σε κά­θε μί­α α­πό τις αν­τί­στοι­χες πε­ρι­ό­δους. Βε­βαί­ως, τό­τε δεν ε­χρη­σι­μο­ποι­εί­το η λέ­ξη πνευ­μα­τι­σμός, αλ­λά η ου­σί­α εί­ναι η ί­δια, ό­πως α­να­πτύσ­σο­με α­να­λυ­τι­κά σε κά­θε κε­φά­λαι­ο.

Δεν ε­πε­κτα­θή­κα­με στις αν­τί­στοι­χες εκ­δη­λώ­σεις άλ­λων λα­ών, ε­κτός της Ελ­λά­δος και του Χρι­στι­α­νι­σμού, α­φ’ ε­νός λό­γω έλ­λει­ψης ε­παρ­κών πλη­ρο­φο­ρι­ών για μια ο­λο­κλη­ρω­μέ­νη πα­ρου­σί­α­ση, και α­φ’ ε­τέ­ρου δι­ό­τι το βι­βλί­ο θα ε­λάμ­βα­νε ογ­κώ­δεις δι­α­στά­σεις. Εξ άλ­λου ο κά­θε ε­ρευ­νη­τής μπο­ρεί εύ­κο­λα να δι­α­πι­στώ­σει, ό­τι η ου­σί­α των πα­ρό­μοι­ων πνευ­μα­τι­κών εκ­δη­λώ­σε­ων εί­ναι παν­τού η ί­δια, έ­στω και αν πα­ρου­σι­ά­ζον­ται με δι­α­φο­ρε­τι­κούς ε­ξω­τε­ρι­κούς τύ­πους η χρη­σι­μο­ποι­ούν­ται δι­α­φο­ρε­τι­κά ο­νό­μα­τα.

Με το τε­λευ­ταί­ο κε­φά­λαι­ο ε­πα­νερ­χό­μα­στε στην νε­ώ­τε­ρη Ελ­λά­δα, εκ­θέ­τον­τας τις α­πό­ψεις και θε­τι­κές η αρ­νη­τι­κές κρί­σεις ε­πί του πνευ­μα­τι­σμού των γνω­στό­τε­ρων ε­πι­στη­μό­νων η άλ­λων α­τό­μων που έ­χουν α­σχο­λη­θεί με το θέ­μα. Ο σκο­πός μας εί­ναι να δεί­ξω­με ότι ο πνευ­μα­τι­σμός δεν μπο­ρεί να αν­τι­με­τω­πι­στεί με ε­πι­πο­λαι­ό­τη­τα ή α­δι­α­φο­ρί­α, αλ­λά εί­ναι έ­να σο­βα­ρό­τα­το ζή­τη­μα, το οποί­ο α­ξί­ζει την προ­σο­χή ό­λων ε­κεί­νων που εν­δι­α­φέ­ρον­ται για την α­λή­θεια.